กองปราบตามรวบ มือแทงคู่อริบาดเจ็บสาหัส สาเหตุมาจากเขม่นหน้ากันในหมู่บ้าน

กองบังคับการปราบปราม ภายใต้การอำนวยการ พล.ต.ต.สุวัฒน์ แสงนุ่ม ผบก.ป., พ.ต.อ.พุฒิเดช บุญกระพือ รอง ผบก.ป., พ.ต.อ.เนติ วงษ์กุหลาบ ผกก.5 บก.ป., พ.ต.ท.สุพจน์ พุ่มแหยม, พ.ต.ท.อนุชา ศรีสำโรง,พ.ต.ท.ธนวัฒน์ หิ้นยกฮิ่น, พ.ต.ท.ภูวนนท์ สมัครไทย รอง ผกก.5 บก.ป.

          เจ้าหน้าที่ตำรวจชุดจับกุม กองกำกับการ 5 กองบังคับการปราบปราม นำโดย พ.ต.ต.พิทยาธนาวุฒิ สว.กก.5 บก.ป.พร้อมกำลังข้าราชการตำรวจ กองกำกับการ 5 กองบังคับการปราบปราม

​        ร่วมกันจับกุม นายมนัส หรือตอง (สงวนนามสกุล)  อายุ 20 ปี ผู้ต้องหาตามหมายจับศาลจังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ 217/2563 ลงวันที่ 9 กันยายน 2563 โดยกล่าวหาว่า “ ร่วมกันพยายามฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาและร่วมกันพาอาวุธมีดไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุอันสมควร ”

​       

ด้วยเมื่อปลายเดือนสิงหาคม 2563 ช่วงหัวค่ำ ขณะที่ นายมนัส หรือตอง กำลังนั่งดื่มสุราคนเดียวอยู่ที่บ้านนั้น ได้มีเพื่อนสนิทคือนายบิ๊ก โทรมาขอความช่วยเหลือ เนื่องจากมีคู่อริภายในหมู่บ้านเดียวกันมาหาเรื่องที่บ้าน นายตองจึงได้ขับขี่รถจักรยานยนต์ออกไปที่บ้านของนายบิ๊ก เมื่อไปถึงบ้านของนายบิ๊ก ก็พบคู่อริและนายบิ๊กกำลังโต้เถียงกัน นายตองจึงได้เข้าช่วยนายบิ๊ก จึงเป็นเหตุให้มีการทะเลาะกันอย่างรุนแรง นายตองจึงได้ใช้มีดเดือยไก่ที่พกมาจากบ้าน แทงผู้เสียหาย จนมีผู้เห็นเหตุการณ์เข้ามาช่วยเหลือผู้เสียหายนำส่งโรงพยาบาล หลังจากนั้นนายตองและนายบิ๊ก จึงได้หลบหนีไป และต่อมาทางผู้เสียหายจึงได้เข้าแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวน สภ.บ้านนาเดิม จ.สุราษฎร์ธานี ให้ดำเนินคดีกับ นายตองและบิ๊กตามกฎหมาย ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถจับกุมนายบิ๊กได้แล้ว ส่วนนายตอง (ผู้ต้องหา) ได้หลบหนีออกนอกพื้นที่

          จนกระทั่ง วันที่ 9 ตุลาคม 2563 เจ้าหน้าที่ตำรวจ กก.5 บก.ป. ได้สืบสวนติดตามจนกระทั่งสืบทราบว่านายมนัส หรือตอง  ผู้ต้องหารายนี้ได้หลบหนีมากบดานที่บ้านของมารดาในพื้นที่ อ.ละแม จ.ชุมพร เจ้าหน้าที่ชุดจับกุมจึงได้นำกำลังเข้าตรวจสอบ แต่นายตองหลบหนีไปได้ แต่ต่อมาทาฃมารดาของผู้ต้องหาได้ติดต่อมายังเจ้าหน้าที่ตำรวจ กก.5 บก.ป. เพื่อพานายตองมามอบตัว จึงสามารถจับกุมตัวผู้ต้องหาร้ายนี้ได้ในที่สุด

          จากการสอบถาม ผู้ต้องหาให้การ รับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา

“ผู้ต้องหาหรือจำเลยยังเป็นผู้บริสุทธิ์ตราบใดที่ศาลยังไม่มีคำพิพากษาถึงที่สุด”